Καθηγητής Ανώτατης Ακαδημίας Θεσσαλονίκης
Καθηγητής στο Ανώτατο Ινστιτούτο του Cambridge Univercity
Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ουαλλίας
"Η Επίδραση των σχέσεων των γονέων στη σχέση τους με τα παιδιά".
ΣΥΝΔΙΟΡΓΑΝΩΤΕΣ:
-
Ι.Μ.Κίτρους & Κατερίνης
-
Ένωση Θεολόγων Πιερίας
-
Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων "Παναγία η Κυκκιώτισσα".
-
Εκπαιδευτικό Συγκρότημα "ΠΛΑΤΩΝ".
π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΣ
Ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος, καθηγητής της Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Θεσ/νίκης και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ουαλίας, ήταν ο ομιλητής της τελευταίας διάλεξης για την περίοδο 2009-2010 της Σχολής Γονέων – Ανοιχτό Πανεπιστήμιο Κατερίνης τη Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010. Το θέμα της διάλεξης ήταν: 
«Η επίδραση των σχέσεων των γονέων στη σχέση τους με τα παιδιά».
Στην κατάμεστη αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Κατερίνης ο π. Ν. Λουδοβίκος με μια πυκνή σε περιεχόμενο και υψηλά νοήματα ομιλία αναφέρθηκε στο θέμα, αντλώντας επιχειρήματα από το χώρο της Ψυχολογίας, της Κοινωνιολογίας αλλά και της ορθόδοξης Θεολογίας καθηλώνοντας το ακροατήριο. Μεταξύ πολλών άλλων τόνισε και τα εξής:
Η θεωρία χωρίς την πράξη και την εφαρμογή της στην καθημερινή ζωή δεν έχει καμιά χρησιμότητα. Βεβαίως και η πράξη πρέπει να εδράζεται στη θεωρία. Στην παιδαγωγική αλλά και σε κάθε επιστήμη λέμε, ότι η θεωρία χωρίς την πράξη είναι κενή και η πράξη χωρίς τη θεωρία είναι τυφλή.
Η Ψυχολογία είναι μια επιστήμη που γενικεύει. Θα ξεκινήσουμε με την παράθεση και την περιγραφή κάποιων κατηγοριών προβληματικών ζευγών για να εξετάσουμε τις σχέσεις μέσα στην οικογένεια. Και φυσικά οι σχέσεις αυτές δεν είναι σταθερές, αλλά μεταβάλλονται διαρκώς. Γενικά η επίδραση της σχέσης των γονέων καθρεφτίζεται στην εικόνα των παιδιών. Ιδού δέκα ζεύγη οικογενειακής συμβίωσης:
1.Κυριαρχικός πατέρας – καταπιεσμένη μητέρα. Η περίπτωση αυτή δημιουργεί ανταγωνιστικό πνεύμα μεταξύ των παιδιών και μια εχθρότητα των παιδιών και προς τους δυο γονείς.
2.Κυριαρχική μητέρα – αδιάφορος πατέρας.
3.Μητέρα – Πατέρας ανταγωνιστικοί μεταξύ τους. Εδώ και οι δύο γονείς εμφορούνται από ναρκισσιστική διάθεση και φτάνουν σε απόλυτη ανταγωνιστική στάση. Αυτή η σχέση είναι μια μήτρα δημιουργίας κατάθλιψης και έλλειψης ταυτότητας στα παιδιά.
4.Πατέρας παρανοειδής – Μητέρα θαυμάστριά του. Αυτή η κατάσταση προκαλεί στα παιδιά βίαια συναισθήματα και μια τάση οργής προς όλες τις κατευθύνσεις.
5.Πατέρας πολυάσχολος – Μητέρα εγκαταλελειμμένη και αντίστροφα.
6.Συνεχείς καυγάδες μεταξύ των γονέων. Αυτό δημιουργεί αφόρητη κατάσταση στα παιδιά με τάση φυγής.
7.Πατέρας στοργικός – Μητέρα κριτική και αντίστροφα.
8.Πατέρας πιστός – Μητέρα άπιστη και αντίστροφα. Κι εδώ υπάρχουν προβλήματα που φτάνουν το ζευγάρι στα όρια της ανοχής. Η κατάσταση αυτή διευρύνει το χάσμα ανάμεσα στο ζευγάρι και δημιουργεί έντονες αμφιβολίες στα παιδιά.
9.Το συναισθηματικό προς τα παιδιά ζευγάρι.
10.Ευσεβισμός στο ζευγάρι. Εδώ ο καθένας έχει ιδεολογικοποιήσει την πίστη του και έχει δημιουργήσει έναν ψευδή εαυτό. Κατά τον ίδιο τρόπο θ’ αντιδράσουν και τα παιδιά τους.
Φυσικά υπάρχουν κι άλλες πολλές περιπτώσεις και καταστάσεις στην καθημερινή αληθινή ζωή. Η σχέση του ζευγαριού κτίζεται όχι απ’ τον αρχικό έρωτα αλλά από τη μετέπειτα καθημερινή τριβή και προσπάθεια στη λειτουργία της οικογένειας.
Το σημαντικό όμως στο ζευγάρι είναι όχι η αγάπη η ψυχολογική αλλά η οντολογική. Η ύπαρξη του άλλου είναι ο δικός μας πλουτισμός. Μας φωτίζει στις δύσκολες καταστάσεις. Το ζευγάρι πρέπει να είναι, αυτό που λέμε, ομοούσιο. Οι σημερινές κοινωνικές συνθήκες δεν βοηθούν προς αυτή την κατεύθυνση. Τα προβλήματα είναι πολλά, η πίστη δεν υπάρχει και ο καταναλωτισμός μας έχει αποπροσανατολίσει και αποχαυνώσει.
Η οντολογική σχέση, η σχέση που το ένα μέλος του ζευγαριού αισθάνεται απαραίτητο για το άλλο, η αλληλοπεριχώρηση δηλαδή, δίνει την πληρότητα και τη μονιμότητα στο ζευγάρι και κτίζει το μέλλον της δημιουργίας τους, που είναι τα παιδιά τους.Μετά το τέλος της ομιλίας ακολούθησε μακρά και ενδιαφέρουσα συζήτηση.