Πολιτικός Επιστήμων, 
Κοινωνιολόγος, Συγγραφέας.
"Πόλις και Ύπαιθρος στην
Ελλάδα στον Νέο Αιώνα".
ΣΥΝΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ:
-ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΕΙΑ 2010
-Ένωση Πομτιακών Συλλόγων Πιερίας
-Σύλλογος Θρακών Πιερίας
Σύλλογος Μικρασιατών Πιερίας
Mέσα σε μία κατάμεστη αίθουσα την Δευτέρα 22 Νοεβρίου στο Συνεδριακό κέντρο Κατερίνης μίλησε και ενθουσίασε με τις απόψεις του ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, πολιτικός επιστήμων, κοινωνιολόγος και συγγραφέας. Το θέμα του ήταν << Πόλις και Ύπαιθρος στην Ελλάδα στον Νέο Αιώνα >>.—Αφού προβλήθηκε ένα << προφητικό βίντεο>> από μια ομιλία του στα 1996 για τη σημερινή οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα ο κ. Χαραλαμπίδης μπήκε στο θέμα του αναφερόμενος στη διανοητική και πολιτική πενία που υπάρχει σήμερα στη χώρα μας, στην έλλειψη <<μαστόρων>> για δημιουργία και ανάπτυξη, στην τηλεκρατία και τοποφαγία (έλλειψη τοποφιλίας) της πατρίδας μας. Οι πόλεις ιστορικά καταστράφηκαν μετά τον Μεσαίωνα κι ιδιαίτερα κατά την Τουρκοκρατία. Δυστυχώς και σήμερα οι πόλεις είναι άθροισμα τσιμέντου που το μιμείται κι η ύπαιθρος .Η καταστροφή εδάφους κι η τσιμεντοποίηση στην Αθήνα,Θεσσαλονίκη κι άλλες πόλεις με τη λεγόμενη βιομηχανική λογική κυριάρχησαν στις φυσικές, ιστορικές και αρχαιολογικές διαστάσεις των πόλεων (π.χ. Ελαιώνας, Ακαδημία Πλάτωνος ,Ψυττάλεια, Ελευσίνα ) Ιστορία , μνήμη , διάκριση πολίτη από δούλο αλώθηκαν από την τοποφαγική αντίληψη ενός κουρελιάρικου καπιταλισμού με χαμηλής οικονομικής απόδοσης φτηνοπολυκατοικίες.
Oi πόλεις μας ισοπεδώθηκαν από τους Οθωμανούς. Καταστρέφονται όμως όχι με την υλική έννοια, αλλά την οργανωτική και την κοινωνική. Το μοντέλο των πόλεων που κυριάρχησε ακυρώνει κάθε προσπάθεια ανάπτυξης αυτής της χώρας. Το έδαφος φορτώθηκε με τσιμέντο, επεκράτησε η τοποφαγική αντίληψη. Κυριάρχησε η βιομηχανική λογική έναντι της ιστορικής. Σημαντικό ρόλο στην κατεύθυνση αυτή έπαιξαν οι εργολαβίες και οι αντιπαροχές (Μοναδική ελληνική πατέντα) Κτίρια πρόχειρα, υποβαθμισμένα. Οι διαδοχικές επεκτάσεις των πόλεων δεν δημιουργούν πόλεις. Αλλά αντιπόλεις. Οι πόλεις φτιάχνονται για τους πολίτες, δεν είναι άθροισμα πολυκατοικιών σκουπιδιών. Οι σημερινές πόλεις δεν έλκουν τους ανθρώπους, τους πολιτισμένους ανθρώπους. Τι τουρισμό έχουν οι σημερινές μας πόλεις?
Άλλος παράγοντας αυτού του μοντέλου είναι η έλλειψη χωροταξικής πολιτικής για την επέκταση της πόλης π.χ. λεκανοπέδιο Αττικής, περιαστική Θεσσαλονίκη μέχρι Χαλκιδική κ.λ.π. Στην πόλη του Μεξικού κτίσανε τείχος για να εμποδίσουν την άναρχη επέκταση. Κατά τον Αριστοτέλη όταν καταστρέφεται το πνεύμα ενός τόπου χάνονται οι αξίες του. Η πόλη πρέπει να είναι όμορφος τόπος, χώρος ιστορικής μνήμης των πολιτών. Πώς να έλξουν χωρίς ομορφιά οι πόλεις ή τα πνιγμένα στο τσιμέντο νησιά ακόμη και τουριστικά? Οι μόνοι Ολυμπιακοί αγώνες που δεν είχαν τουρισμό ήταν της Αθήνας. Η έλλειψη φιλοκαλίας –αρχαιοελληνικό ξεχασμένο αγαθό-προκαλεί οικονομική δυσπραγία. Το κατάλαβαν γρήγορα οι Κινέζοι και μαζί με τις όμορφες νέες πόλεις τους αναβαθμίζουν ποιοτικά κι αισθητικά τα προϊόντα τους.
Κατά τον προσωκρατικό Εμπεδοκλή οι Έλληνες κτίζουν ωραία σπίτια σαν να είναι αιώνιοι και μαγειρεύουν νόστιμα φαγητά σαν να είναι η τελευταία τους μέρα. Ο μόνος σωστός πολιτικός της νεότερης Ελλάδας ήταν ο Ιωάννης Καποδίστριας ο οποίος με λίγα μέσα αλλά με παραδοσιακή αυθεντική φιλοκαλία σχεδίασε νεοκλασικές πόλεις την Τρίπολη και το Άργος. Στη δίνη του άγριου εκσυγχρονισμού να προτάξουμε την επιστροφή στην παράδοση και την τοπική οικονομία. Προτιμότερη η Αρκαδία-σύμβολο ρομαντισμού- από το Λας Βέγκας.
Αυτό που χρειάζεται είναι η συνείδηση του τόπου, του εδάφους, του τοπίου. Να οικοδομήσουμε με τις τοπικές μας παραγωγές. Χρειάζεται επαναθεμελίωση των πόλεων. Χρειάζονται πόλεις για την αιωνιότητα και όχι για λίγες δεκαετίες. Η Παράδοση και η ταυτότητα πρέπει να επιστρέψει στο σήμερα, ως νέο στοιχείο, ως στοιχείο του μέλλοντος.
Οι πινελιές του θέματος όπως είπε ο ομιλητής προκάλεσαν πολλά ερωτήματα κι ακολούθησε ζωντανός διάλογος. Ο κ. Χαραλαμπίδης αναφέρθηκε επίσης στην γενική κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην χώρα μας, διετύπωσε την άποψη ότι η Ελλάδα δεν σκέπτεται. Δεν σκέπτεται η ηγεσία της. Δεν σκέπτονται οι θεσμοί της. Στην Ελλάδα κυοφορείται κάτι πολύ μεγάλο και θα γεννηθεί και θα εκφραστεί σύντομα και θα είναι πολύ καλύτερο από ότι μέχρι σήμερα. Σήμερα υπάρχει κρίση αντιπροσώπευσης στην χώρα. Υπάρχει κρίση αυτόχθονου λόγου. Υπάρχει κρίση περιεχομένου. Η χώρα δεν έχει αναπτυξιακή πολιτική. Τα κόμματα μας είναι παρέες και όχι κόμματα. Το πολιτικό προσωπικό τους είναι ανεπαρκές και επιβάλλεται από την τηλεκρατία